Θεσσαλονίκη 12 Δεκεμβρίου 2012


Προς τον κ. Πρόεδρο και το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο Ι. Ναού Αγίου Μύρωνος
Άγιο Μύρωνα

«Εξιστόρηση θαύματος του Αγίου Μύρωνα»

Πρωτοεπισκεφθήκαμε την Κρήτη με τη γυναίκα μου Αθανασία κι ένα φιλικό μας ζευγάρι το τρίτο δεκαήμερο Ιουλίου 1992. Για δέκα μέρες επισκεφθήκαμε το τρισένδοξο νησί σας από τη μία άκρη μέχρι την άλλη με επισκέψεις μας σε διάφορους αρχαιολογικούς κα ιστορικούς χώρους του. Θεωρώ ευτύχημα στη ζωή μας τη γνωριμία μας με τους αδελφούς Γιάννη (+), Μανόλη, Γιώργη Χαιρέτη και τις οικογένειές τους, όπου γνωρίσαμε για μία μέρα και βραδιά και ζήσαμε την πατροπαράδοτη κρητική φιλοξενία. Η επίσκεψη στο χωριό σας και το προσκύνημά μας στον ομώνυμο ιερό ναό και το σπήλαιο –αγίασμα του Αγίου σας, έμελλε να παίξει αποφασιστικό ρόλο στην περαιτέρω ζωή της οικογένειάς μας.

 

Ιδιαίτερη εντύπωση μας προξένησαν τα ιστορούμενα θαύματά του. Αποχαιρετήσαμε τον Άγιο, παίρνοντας μαζί μας δυό μπουκαλάκια από το αγίασμά του.
Τις πρωινές ώρες της 1ης Αυγούστου 1992 με αεροπορική πτήση από το Ηράκλειο φθάσαμε στη Θεσσαλονίκη. Την ίδια μέρα η κόρη μας Νίτσα και ο γαμπρός μου, γιατρός, Λουκάς Αρνίδης, αναχώρησαν για ολιγοήμερες διακοπές στον Άγιο Κοσμά Αττικής, αφήνοντας σε εμάς την επιμέλεια των τότε δυό μικρών παιδιών τους, Ιορδάνη (3 ετών) και Κυριάκου (1 έτους).
Εκείνες τις μέρες παρουσιάστηκε στην περιοχή μας ένα τριήμερος υψηλός παιδικός πυρετός. Ο γαμπρός μας έδωσε σχετικές οδηγίες, πώς να αντιμετωπίσουμε ένα τέτοιο ενδεχόμενο στα εγγονάκια μας. Το απόγευμα της ίδιας μέρας, ο μικρότερος εγγονός μας Κυριάκος παρουσίασε ξαφνικά υψηλό πυρετό. Με κατάλληλα αντιπυρετικά φάρμακα και ψυχρά επιθέματα προσπαθήσαμε να κατεβάσουμε τον πυρετό του. Μάταια όμως! Η κατάστασή του επιδεινώθηκε και αφού ενημερώσαμε τους γονείς του, καταφύγαμε στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης. Ο Δ/ντής του Παιδιατρικού Τμήματος –προσωπικός φίλος του γαμπρού μας- θερμομετρώντας το παιδί αναφώνησε ανήσυχος: «Αυτό το παιδί καίει! Αυγό να βάλετε στο σώμα του θα ψηθεί».
Τη νύχτα παρέμεινε κοντά στον εγγονό μας η γυναίκα μου. Οι φροντίδες των νοσοκόμων με την επίβλεψη του γιατρού ήταν άψογες. Όμως παρά την αντιβιοτική αγωγή που εφάρμοσαν, ο πυρετός δεν υποχωρούσε. Το πρωί της επόμενης μέρας έφτασαν στο νοσοκομείο οι γονείς του εγγονού μας Κυριάκου. Τότε η γυναίκα μου επέστρεψε στο σπίτι και με δάκρυα μου περιέγραψε τη σοβαρότητα της καταστάσεώς του. Τότε οι ελπίδες μου στράφηκαν στο θαυματουργό Άγιο Μύρωνα.
Πήρα μαζί μου το μπουκαλάκι με τον αγιασμό και με ενδόμυχες θερμές προσευχές παρακαλούσα τον Άγιο να σώσει τον εγγονό μας. Φθάνοντας στο νοσοκομείο, αντίκρισα τον γαμπρό μου και τον Δ/ντή να κάθονται σκεφτικοί και περίλυποι σε πεζούλι της αυλής. Σε ερώτησή μου «πώς είναι το παιδί;» ο γαμπρός μου ψέλλισε καταστενοχωρημένος: «Το χάσαμε το παιδί μας!» Ήδη είχε παρουσιάσει συμπτώματα ακαμψίας!
Η πίστη μου στη θαυματουργή δύναμη του Αγίου ενισχύθηκε. Ανέβηκα στο θάλαμο νοσηλείας, όπου αντίκρισα την κόρη μου δίπλα στο κρεβάτι του να κλαίει με λυγμούς. Αμέσως άλειψα το μέτωπο του Κυριάκου με τον αγιασμό, προσευχόμενος νοερά στον Άγιο. Σε λίγο μεταφέρθηκε για ακτινολογικές εξετάσεις. Η αγωνία μας φυσικά είχε φθάσει στο κατακόρυφο! Μετά από δυό ώρες περίπου, ο εγγονός μας παρουσίασε ανέλπιστη βελτίωση και ζήτησε να φάει! Οι γιατροί έμεινα κατάπληκτοι! Ο υπεύθυνος Δ/ντής μας είπε ότι κι αν ακόμα η αντιβίωση ενεργούσε θετικά, για να έρθει σ’ αυτό το στάδιο έπρεπε να περάσουν τουλάχιστον 12 μέρες . σε διάστημα 5-6 ημερών ο Κυριάκος επέστρεψε στο σπίτι υγιέστατος. Από τότε πάνω από το κρεβάτι του βρίσκεται άγρυπνος φύλακάς του η εικόνα του Αγίου Μύρωνος.
Σήμερα ο Κυριάκος είναι τεταρτοετής φοιτητής στο τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης του Πανεπιστημίου «Μακεδονία» Θεσσαλονίκης. Παράλληλα ασχολείται με τον αθλητισμό ως παίκτης ομάδας μπάσκετ στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης.
Την Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012, εκπληρώνοντας τάμα μας στον Άγιο και συνοδευόμενοι από τον φίλο μου Μανόλη και το λεβεντογιό του Γιώργο συμμετείχαμε ολόψυχα στ η Θεία Λειτουργία στον Ι. Ναό του Αγίου και προσκυνήσαμε τα Άγια λείψανά του. Ακολούθως επισκεφθήκαμε το παρακείμενο σπήλαιο-αγίασμα του Αγίου και πήραμε μαζί μας 4 μπουκαλάκια αγιασμό για ευλογία του και σε φίλους μας.
Όλη η οικογένειά μας τιμούμε και ευχαριστούμε τον Άγιο Μύρωνα για τη θεραπεία και σωτηρία του αγαπητού μας εγγονού Κυριάκου.
Αιδεσιμώτατε Πατέρα Νικόλαε, αξιότιμοι Εκκλησιαστικοί Σύμβουλοι! Σας ευχαριστούμε θερμότατα για την αγάπη με την οποία μας δεχτήκατε στην Εκκλησία σας!
Είθε η αγάπη και η φροντίδα του Αγίου Μύρωνος να σκέπει όλους μας!
Το εσώκλειστο φωτοαντίγραφο της επιστολής μου να το παραδώσετε σας παρακαλώ στον φίλο μου Μανόλη!
Σας ευχόμαστε ολόψυχα Καλά Χριστούγεννα κι ένα ευλογημένο Νέο Έτος!


Μετά τιμής
Κυριάκος Διαμαντόπουλος
Συντ/χος δάσκαλος