Ονομάζομαι Ζεβάκης Κωνσταντίνος. Κατοικώ στο Ηράκλειο. Είμαι παντρεμένος και έχω δύο κορίτσια ηλικίας 21 και 24.

Όλα ξεκίνησαν στις 24 Φεβρουαρίου του 2019 , όταν μετά από πτώση που είχα από ένα μικρό ύψος έπαθα κάταγμα στην σπονδυλική στήλη και συγκεκριμένα στον Θ12 θωρακικό σπόνδυλο.

Μετά από μία μέρα εισαγωγής στο νοσοκομείο, μεταφέρθηκα στο σπίτι μου με τις οδηγίες του γιατρού να φοράω κηδεμόνα και αποχή από κάθε είδους εργασία και αποφυγή οποιουδήποτε βάρους.

Πέρασαν κοντά τρεις μήνες και είχε έρθει η ώρα για να κάνω την αξονική για να δούμε την εξέλιξη της κατάστασης. Η διάγνωση έδειξε ότι το κάταγμα όχι μόνο δεν είχε δέσει, αλλά υπάρχει μεγάλη καθίζηση στους μεσοσπονδύλιους δίσκους με αποτέλεσμα ο νωτιαίος μυελός να πιέζεται υπερβολικά και το οστό να έχει υποστεί οίδημα. Η απόφαση του γιατρού ήταν άμεσα χειρουργείο τον επόμενο μήνα.

Παίρνοντας και μια δεύτερη γνώμη, από ένα άλλο γιατρό σε άλλο νοσοκομείο, η διάγνωσή του ήταν η ίδια με του προηγουμένου, αλλά αυτός ζήτησε για καλύτερη εικόνα και μια μαγνητική, την οποία και έκανα στις 20/5/2019. Ενώ την αξονική την έκανα στις 10/5/2019. Διαφορά δέκα ημέρες.

Η μαγνητική λοιπόν έδειξε ότι δεν υπάρχει οίδημα στο οστό, ότι οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι είναι σε καλή κατάσταση, ότι ο νωτιαίος μυελός είναι καθαρός χωρίς να πιέζεται από πουθενά και ότι το κάταγμα φαίνεται έξι μηνών και αρχίζει να δένει ικανοποιητικά. Η διάγνωση του γιατρού ήταν ότι δεν πάμε για χειρουργείο, απλά θέλει ακόμα σαν κάταγμα ένα με δύο μήνες για να δέσει εντελώς.

Τι άλλαξε λοιπόν μέσα σε δέκα ημέρες και αποφύγαμε το χειρουργείο αλλά και η εικόνα όσον αφορά τον νωτιαίο μυελό και το οστό ήταν καθαρή;

Θα σας πω λοιπόν ότι όλον αυτό τον καιρό οι προσευχές και η πίστη μου στον Άγιο Μύρωνα και στην Παναγία δεν σταμάτησαν ούτε λεπτό. Παρακαλούσα τον Άγιο Μύρο να με βοηθήσει ώστε να μη φτάσω στο σημείο να κάνω χειρουργείο και ας μου μείνει ένας μικρός πόνος, όποτε αλλάζει ο καιρός, να μου θυμίζει το θαύμα που έγινε και να προσεύχομαι.

Από τότε που έγινε η αξονική στις 10/5/2019 με όσα και αν είπε ο γιατρός δεν πίστεψα ούτε μία στιγμή ότι θα μπω χειρουργείο και μάλιστα το έλεγα και στη σύζυγό μου γιατί πραγματικά μέσα μου το πίστεψα με τις επισκέψεις μου στην εκκλησία του Αγίου Μύρου και με τις ευχές του Παπα Νικόλα και με τα σημάδια ζωντανά του Αγίου.

Το πρώτο σημάδι ήταν στο Αγίασμα. Όταν κατέβηκα να πάρω Αγίασμα και ενώ ήταν σκοτεινά, όπως τραβούσα την κουτάλα με το Αγίασμα μέσα στην κουτάλα υπήρχε ένα έντονο, μα πολύ έντονο φως, το οποίο γύριζε γύρω γύρω μεσα στην κουτάλα.

Το δεύτερο σημάδι ήταν στο σπίτι μου, όταν ένα πρωί όπως ξύπνησα κάνοντας το σταυρό μου, έπιασα το μπουκαλάκι με το Αγίασμα και το άφησα να τρέξει από το ύψος του αυχένα και να κυλίσει προς την σπονδυλική στήλη. Η θερμοκρασία του Αγιάσματος ήταν θερμοκρασία δωματίου και όπως το Αγίασμα κυλούσε προς τα κάτω ένιωθα αυτή τη δροσιά στην πορεία που ακολουθούσε το Αγίασμα. Φτάνοντας το Αγίασμα στο τέλος της σπονδυλικής στήλης, η δροσιά αυτή μετατράπηκε σε ένα έντονο κάψιμο, όπως όταν ρίχνεις κάποιο οξύ στο δέρμα σου. ΘΑΥΜΑ!!

Το τρίτο σημάδι ήτανε μέσα στην εκκλησία του Αγίου Μύρωνα, ζωντανό και καθαρό. Είχαμε πάει απόγευμα εγώ, η σύζυγος και η μεγάλη μου κόρη για να εξομολογηθώ στον Παπα Νικόλα και να με σταυρώσει. Όπως καθόμαστε στα στασίδια μπροστά από την εκκλησία του Αγίου Μύρωνα εγώ, η σύζυγος και η κόρη μου, σηκώθηκα να προσκυνήσω την εικόνα. Όπως σηκώθηκα, είδα να φεύγει από το τέμπλο μπροστά ένα δοκάρι σκούρου χρώματος. Ερχόταν προς τα εμένα στο ύψος του κεφαλιού μου κι επειδή φοβήθηκα μήπως με χτυπήσει, έσκυψα προς τα δεξιά για να το αποφύγω και κοίταξα προς τα επάνω. Η σύζυγός μου και η κόρη μου φοβήθηκαν μην πέσω επειδή φορούσα και τον κηδεμόνα και με ρώτησαν: Μα καλά, τι έπαθες; Τους εξήγησα τι είδα, όπως το έζησα και στον Παπα Νικόλα. Και μου είπε: Ο ΑΓΙΟΣ ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΕΙ ΜΗΝΥΜΑ.

Κατά την διάρκεια της εξομολόγησης εκείνο το απόγευμα είπα στον Παπα Νικόλα ότι θέλω με τη βοήθεια του Αγίου αλλά και με τη δική μου πίστη κα θέληση να καθαριστεί και να θεραπευτεί πρώτα η ψυχή μου από οποιοδήποτε τραύμα και αν έχει και μετά το τραύμα του σώματος. Το σώμα κάθε ανθρώπου από τη φύση του κλείνει τις πληγές μόνο του ενώ οι πληγές και τα τραύματα της ψυχής θέλουν μεγάλη πίστη και μετάνοια για να μας συγχωρήσει ο Θεός ώστε να βρούμε αρμονία-ηρεμία και ψυχική δύναμη, που είναι η μεγαλύτερη δύναμη στο σώμα κάθε ανθρώπου.

Το συμπέρασμα μου, λοιπόν, από αυτά που πέρασα και βίωσα και από τα σημάδια του Αγίου είναι ότι όλοι μας φτάνουμε στο σημείο να ζητήσουμε τη βοήθεια του Θεού όταν μας παρουσιαστεί κάποιο πρόβλημα στη ζωή μας. Τότε θυμόμαστε ποιος πραγματικά είναι ο γιατρός που θεραπεύει ψυχή και σώμα. Γιατί αυτός ο γιατρός, ο θεραπευτής, δεν κόβει παραπεμπτικά ούτι ραντεβού. Το μόνο που ζητάει είναι μετάνοια, βαθιά πίστη και ψυχική ηρεμία.

Και όταν πραγματικά αυτά αξιολογηθούν, τότε έρχεται η συγχώρεση και η θεραπεία της ψυχής και του σώματος από ΕΚΕΙΝΟΝ.

Θέλω από τα βάθη της καρδιάς ου να ευχαριστήσω τον Άγιο Μύρο που για μένα είναι ο Άγιός μου, τον Παπα Νικόλα και τον αγαπημένο μου φίλο και Επίτροπο Νίκο Ξενοκτιστάκη.

Η υπόσχεσή μου προς τον Άγιο Μύρωνα είναι ότι όσο ζω θα τον τιμώ και θα προσεύχομαι σε αυτόν από τα βάθη της καρδιάς μου.

Ηράκλειο 31-5-2019

Ζερβάκης Κων/νος